baket nga ba?.

hindi ko na alam ginagawa ko.
ako ung may kasalanan, Oo. pero bat ako yung ganito?.
mahal kita at minahal mo din ako ng sobra pa sa inaakala ko.

pero baket everytime na nakikita kita, nasasaktan mo lang ako ng hindi mo nalalaman.
namimiss kita pero pag nandyan ka na, naiiyak na ko.
kse hindi ko mapigilan maalala yung dati.
DATI na nangyare.
dating ginawa mo saken.
dating pang gagago mo.
dating pinag mukha mo kong tanga.

nasasaktan ako sa pananalita mo.
lalo na pag sobrang galit ka na.


oo mahal kita. mahal na mahal.
pero baket sa tuwing makikita kita sinasaktan mo na ko ng hindi mo namamalayan.

ngayon, unti unti mo nang nararamdaman lahat ng ginawa mo saken dati.
nararamdaman mo ng hindi ko sinasadya.
hindi ko intensyong manyare.
ni hindi ko naisip gumanti.

ang tanong ko lang.

"ANU BANG PAKIRAMDAM?."

nahihirapan ka din ba?.
naiinis ka din ba?.
naaasar?.
umiiyak?.

ayokong sabihin toh pero,
"sana maramdaman mo yung saket na naramdaman ko."

para kahit papano, hindi mo na talaga mauulit na gawin saken yung mga nagawa mo dati kahit nag promise ka na sakeng hindi mo na uulitin yun.

"di ko kelangan ng PROMISE. kelangan ko, yung TOTOO."

alam kong mahal mo ko. pero hanggang kelan yang pagmamahal mong yan kung ngayon palang, wula ka ng ibang ginawa kundi saktan ako.

oo matino ka.
wula kang iba..
minahal mo ko ng sobra.
ipinaglalaban mo ko.

pero masasabi mo bang mahal mo ko kun sa pananalita mo palang nasasaktan na ko?.

minsan tuloy naiisip ko.
"sana pala hindi na kita hinayaang makabalik saken."

ayoko na pero hindi ko naman kakayaning iwan ka.
ngayon, nag sisisi akong mahalin ka kse sobrang nahihirapan na kong iwan ka. :((